Trzech budowniczych kładzie cegły.
Jeden mówi: „Ja układam cegły”,
drugi: „Ja stawiam ściany”,
trzeci: „Ja buduję katedrę”
Ludzie spędzają w pracy większą część swojego życia, niestety wykonywanie obowiązków zawodowych jest dla wielu z nich przykrą koniecznością lub środkiem do celu. Wcale nie musi tak być!
W dobie pandemii koronawirusa obserwujemy niesamowity proces ponownego rozkwitu sensu ludzkiej pracy. Dostrzegliśmy jako społeczeństwo, jak bardzo potrzebny jest nam listonosz, zauważyliśmy wzmożony wysiłek kurierów, odkryliśmy na nowo, jak ciężką pracę wykonuje pani przy kasie oraz jak bardzo walczą o nasze zdrowie pracownicy służby zdrowia.
I wiele innych zawodów, które nie było należycie docenianych przed pandemią, obecnie działa bohatersko i często ryzykując własnym zdrowiem.
Zgodnie z modelem orientacji zawodowych Praca-Kariera-Powołanie (Wrzesniewski, McCauley, Rozin i Schwartz, 1997) ludzie kierują się różną motywacją i podejściem do pracy, a ich nastawie wobec wykonywanego zajęcia wpływa na satysfakcję z pracy i jej efekty.
W niemal każdym miejscu pracy możemy znaleźć osoby, które odliczają godziny i minuty do końca obowiązków zawodowych (wykazują oni orientację na pracę), pracują po to, by zdobywać uznanie i piąć się po szczeblach kariery (wykazując orientację na karierę), oraz takich, którzy przychodzą do pracy po coś więcej, chcąc spełniać się w niej i robić coś dobrego dla innych (kierują się orientację na powołanie).
Model Praca-Kariera-Powołanie można zilustrować za pomocą historii o trzech budowniczych, z których jeden mówi, że kładzie cegły, drugi, że stawia ściany, a trzeci, że buduje katedrę.
Zdecydowanie warto jest „budować katedrę”, taka postawa daje korzyści zarówno pracodawcy jak i pracownikowi.
Jak pokazują badania, praca zgodna z „powołaniem” jest szczególnie ważna dla pokolenia tak zwanych millenialsów, czyli osób urodzonych w latach ok. 1981 – 1996. Według raportu The 2016 Deloitte Millennial Survey (Deloitte, 2016) ponad połowa ankietowanych milenialsów nie podjęłaby się w pracy realizacji projektu, który kłóciłby się z ich osobistym systemem wartości.
Wielu z nas w okresie pandemii stanęło przed faktem utraty pracy lub części dochodów. Być może to jest właśnie właściwy moment, aby zastanowić się:
Co tak naprawdę mnie uskrzydla i nadaje sens moje pracy? Ile sensu jest obecnie w moich obowiązkach zawodowych?
Następstwem takiego myślenia może być decyzja o szukaniu pracy w innym obszarze lub próba odnalezienia znaczenia w pracy, którą się obecnie wykonuje. W dzisiejszych czasach poczucie sensu w pracy nie powinno być doświadczeniem tylko dla wybranych. Jak to ujął David Brooks, felietonista New York Timesa: „Nie ma takiego poziomu dochodu, przy którym praca nie musi być postrzegana jako znacząca”.
Na koniec obiecane 3 wskazówki, jak nadawać sens swojej pracy:
- Połącz swoją pracę ze swoimi wartościami.
- Zastanów się nad tym, co byś robił nawet wtedy, gdyby nikt nigdy nie miał ci za to zapłacić.
- Znajdź pozytywne konsekwencje swojej pracy dla innych ludzi.
Życzę Ci ogromnej determinacji i siły w odkrywaniu swojego powołania zawodowego i zapraszam na warsztat, który Ci w tym pomoże:
O poszukiwaniu pracy sensownej w trakcie i po pandemii
Pozdrawiam serdecznie
Oliwia Samelak
4 odpowiedzi na “3 wskazówki, jak nadawać sens swojej pracy w okresie pandemii koronawirusa”
Cudowny cytat warty zapamiętania. Dziękuję za inspirujące myśli. Od dłuższego czasu wykonywałam tylko pracę, mój mąż ciągle mi sugeruje jej zmianę, by zacząć „budować ścianę”, a ja jedyny sens widzę właśnie w spełnieniu pasji i powołania… Nie dostrzegałam wcześniej tego podziału. Teraz wszystko staje się jasne.
Dziękuję Pani Haniu, wierzę, że życie „z pasji” zawsze się obroni skutkuje nie tylko z satysfakcją, ale także powodzeniem finansowym.
Wspaniałe i proste wskazówki dla każdego. Wspieram i jest mi to bardzo bliskie.
Dziękuję Pani Kasiu, większą liczbę takich wskazówek uzyska Pani w moim e-booku „10 sposobów jak nadawać życiu sens”.